เหมือนชายมือซ้ายตะพานน้ำค้าง มือขวาจับก้อนเหล็กแดง และจะถามรวมว่ามือทั้งสอง
ของชายนั้นจับร้อนหรือจับเย็น และถามเช่นนี้บุคคลจะบอกมิรู้ที่จะบอกได้ บพิตรจงทราบพระ
ทัยด้วยประการนี้
สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นสาคลราชได้ฟังก็มีประสามเสื่อมใส พระทัยท้าว เธอก็โสมนัส
ปรีดาด้วยปัญหาพยากรณ์ของพระนาคเสนผู้วิเศษ
สุขเวทนาปัญหา คำรบ 5 จบเท่านี้

นามรูปปฏิสันธิคณหปัญหา ที่ 6

สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี มีพระราชโองการถามอรรถปริศนาอื่นไปอีก
เล่าว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้านาคเสน กึ ปฏิสนฺธิยติ ธรรมสิ่งไรให้สัตว์โลกปฏิสนธิ
เกิดมา นิมนต์วิสัชนาให้แจ้งก่อน
พระนาคเสนถวายพระพรวิสัชนาว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ
สัตว์โลกที่เกิดมานี้นามรูปให้ปฏิสนธิ ขอถวายพระพร
พระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการซักว่านามรูปนี้แต่งให้สัตว์ปฏิสนธิ
หรือประการใด
พระนาคเสนวิสัชนาแก้ไขว่า หามิได้ มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภารผู้ประ
เสริฐ สัตว์โลกหญิงชายเกิดมาในโลกนี้ กระทำกรรมคือกุศลกรรมและอกุศลกรรม คือกระทำ
บาปบุญ อิมินา นามรูเปน ด้วยนามรูปนี้ บุญสิ่งนั้นกรรมสิ่งนั้น ให้สัตว์มนุษย์หญิงชายนั้น
ปฏิสนธิเป็นนามรูปอันอื่น อย่างนี้แหละเรียกว่านามรูปให้ปฏิสนธิ ขอถวายพระพร
สมเด็จพระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นประชากรตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้
เป็นเจ้า ถ้าบุคคลมิได้เกิดด้วยนามรูปนี้ และเกิดด้วยบุญและบาปที่กระทำไว้ในนามรูปนี้แล้ว
ผู้นั้นจะพ้นจากบาปกรรมหรือไม่
พระนาคเสนวิสัชนาแก้ไขว่า มหาราช ดูรานะบพิตรผู้ประเสริฐ ถ้าว่าไม่เกิดแล้ว
ผู้นั้นก็พ้นจากบาปจากกรรม ถ้าว่ายังจะเกิดไปอีกแล้ว จะได้พ้นจากบาปกรรมหามิได้ ขอถวาย
พระพร